Listvjanka: over wagenziekte, een paardenslee en het afscheid van Rusland

Lystvjanka en het afscheid van Rusland

Dag 24, donderdag 23 maart 2017
Met pijn in ons hart nemen we afscheid van dit prachtige eiland en vertrekken richting Irkutsk. Wat heb ik genoten van dit deel van Siberië, het originele leven van de Boerjaten en hun gastvrijheid. Ik heb het vermoeden dat de huidige staat van het eiland en het leven zoals het nu is snel zal veranderen. 10 jaar geleden was hier nog geen stromend water en elektriciteit en de techniek en het toerisme gaan hard. Er is nog steeds geen politie of beveiliging en ik hoop voor de bewoners dat ze dit vredige leven kunnen behouden.  
De rit naar Irkutsk is zoals de heenweg behoorlijk onstuimig maar ik voel me zeker niet onveilig, alleen eenbeetje wagenziek. Met enkel een tussenstop voor een politiecontrole en lunch probeer ik te bevatten wat ik de afgelopen dagen heb meegemaakt. Het is bijna onwerkelijk maar het Siberië uit mijn fantasie is werkelijkheid geworden. Als we in Irkutsk aankomen wordt ik weer teruggezet in het moment want we moeten een bus zien te vinden naar Listvjanka, een kustplaats aan het Baikalmeer. We hebben een schattig uitziend guesthouse geboekt buiten het centrum waar we hopelijk even kunnen bijkomen en weer fatsoenlijk kunnen douchen. Aangezien er geen bussen meer blijken te rijden zijn we gedwongen een taxi te nemen maar aangekomen op plaats van bestemming zijn we bij verrast door de ligging en de uitstraling van het guesthouse. Een heerlijke douche en een avondje relaxen staan op het program. 

Dag 25, vrijdag 24 maart 2017
Een van mijn plannen voor Siberië was om een ritje in een hondenslee te maken. We staan op tijd op en bellen wat bedrijven die dit aanbieden hier. Dit blijkt echter ofwel niet mogelijk op korte termijn ofwel duurder dan wat we er voor over hebben. We besluiten eerst maar eens naar het dorp te gaan en krijgen een lift van onze gastvrouw. Het dorp blijkt een idyllisch kustplaatsje wat vreemd klinkt aan een totaal bevroren meer. We komen langs een markt met vooral veel vis en snuisterijen maar ook prachtige vrouwen waarvan er bijzonder genoeg een aantal ‘lietel biet’ Engels spreken. Het levert een paar hilarische momenten op. We struinen over het marktje, drinken koffie en ik koop sokken van kamelenwol.

Als we verder wandelen komen we langs een klein hokje met plaatjes van een paardenslee en besluiten de gok te wagen. Na wat ongemakkelijke gesprekken en gebaren betalen we de vrouw en komt er een taxi voorrijden die ons het bos in brengt. Als we aankomen worden we direct een slee in geholpen die klaar staat en voor we het weten zitten we midden in een sprookjesboek. Vrouw Holle staat denk ik nog steeds te lachen om onze verbaasde gezichten. Midden in het bos, in een dikke laag sneeuw, met een prachtig paard, in een even zo mooie slee, met een bestuurder die je meteen zou aannemen als je grote broer. De stilte is oorverdovend, de zon stralend en ik slik een klein traantje van geluk weg. Als we terugkomen zien we een hondenslee en zijn we teleurgesteld in hoe die eruit zien en hoe mager de honden zijn. Ik ben blij dat dit item op mijn bucketlist is vervangen door wat ik zojuist heb gedaan en dat er een dikke vette krul bij staat. 
Alles rest van de dag ben ik een beetje in de wolken van deze ervaring, maar ook moe van alle indrukken. Toch lopen we nog zo’n 10 kilometer berg op en af terug naar ons guesthouse. We passeren prachtige uitzichten over het meer, een oud houten schip en een roestige onderzeeër. We halen onze spullen op in het guesthouse en nemen een bus terug naar Irkutsk waar we morgen beiden onze eigen weg weer gaan. Noemie naar een Russisch zomerkamp om les te geven en ik richting Mongolië. We doen nog een wasje, eten sushi als afscheid en proosten op de gezellige tijd samen. Ik heb genoten van het gezelschap maar het is ook goed om de volgende stap weer alleen te doen. 

Rusland
Na 3 weken van west naar oost Rusland te hebben gereisd heb ik een heel klein stukje mogen ervaren van de veelzijdigheid van het land en de mensen. Van cultureel Sint Petersburg, via overweldigend Moskou, tot het wrede klimaat maar onbeperkte schoonheid van Siberië. Van het toeristische karakter van de grote steden, via de industriële buitenwijken naar de primitieve omstandigheden van de dorpjes. En overal met een mix van ongeïnteresseerde, nieuwsgierige, behulpzame en vriendelijke maar vooral karakteristieke mensen. 

Tot zover Rusland, op naar Mongolië.

Spasiba Bolshoe y do svidanja