Hongkong, China maar toch ook weer niet

Hongkong, China maar toch ook weer niet

Hongkong is offficieel een ‘speciale administratieve regio van de Republiek China’. In 1997 is de eerder Engelse kolonie overgedragen aan China met de voorwaarde dat het dezelfde administratie en internationale verbindingen zou houden voor de volgende 50 jaar. Voor China moet je een ingewikkeld visum proces door, voor Hongkong geldt een vrije ingang voor 90 dagen. Je krijgt echter geen stempel in je paspoort want het is tenslotte geen officieel erkend land. Het verschil met China is direct als je de grens over komt te merken. Je kunt ineens Facebook en Google weer gebruiken, ziet overal de amerikaanse 7/11 supermarktketen en ineens is alles ook in het Engels aangegeven. In tegenstelling tot China spreekt het overgrote deel van Hongkong Cantonees in plaats van Mandarijn en vrijwel iedereen kan je in het Engels te woord staan. De Chinese bevolking vind het vreemd dat je volgens de visum regels China verlaat als je Hongkong in komt maar de inwoners van Hongkong willen graag zo min mogelijk geassosieerd worden met China en vinden de Chinesen ongemanierd en ‘straatvolk’.

Hongkong, wat geurige haven betekent, heeft een inwoneraantal van 7 miljoen en is hard op weg om nog groter te worden. Het bestaat uit ruim 200 eilanden waarvan Hongkong Main island, Kowloon en  Latau de bekendste zijn. Veel van de andere eilandjes zijn onbewoond of toeristisch nog niet zo ontdekt. 

Dag 81 en 82, vrijdag 19 en zaterdag 20 mei 2017
Vriendin Nynke is door samenloop van omstandigheden in de gelegenheid om vanaf zaterdag een tijdje mee te reizen dus als ik in Hongkong aankom heb ik vast even een dagje om de stad te leren kennen en haar op te halen van het vliegveld. Mijn eerste indruk is dat Hongkong benauwder en dichtevolkter is dan dat ik in de afgelopen maand in China heb meegemaakt, de gebouwen hoog en vies zijn, en dat men aan de linkerkant van de weg rijdt, een overblijfsel van de Britse tijd natuurlijk. De skyline is echter nadat ik een tijdje aan de overkant van main island door de stad heb gelopen mind blowing. Iedereen die ooit een plaatje of een filmbeeld van Hongkong heeft gezien, heeft dit beeld gezien. De Victoria Harbour is de haven die de stad opdeeld in twee delen en de gelegenheid geeft tot dit indrukwekkende aanblik. Verder is de stad een mix van aziatische eettentjes, souvenirwinkeltjes, gigantische shopping malls en westerse supermarkten. Je ziet hier in vergelijking met China veel blanke westerlingen maar vooral veel pakistanen en indiers die overal in de retail en hotelbusiness werken. 

Dag 83, zondag 21 mei 2017
De beste plek voor het uizicht op de stad, de haven en de skyline, is vanaf de Victoria Peak. Er gaat een klein oud kabeltrammetje langs het zeer steile pad omhoog en vanaf daar zou het uitzicht prachtig moeten zijn. Dat is het waarschijnlijk ook, maar het is vandaag helaas volledig bedekt in een dik wolkendek waardoor we enkel wat schimmen van wolkenkrabbers zien. Leuk bedacht dus maar we moeten het dit keer even met de echte ansichtkaarten doen en de plaatjes van het internet. 

Dag 84, maandag 22 mei 2017
Het Hongkong Disney park is voor ons een vereiste op de lijst. Helaas zijn zowel de toegangsprijs als de prijzen in het park twee keer zo hoog als in Nederland dus het neemt een flinke hap uit het budget. Het park is het voor Disney liefhebbers wel waard met als hoogtepunten de attractie waarbij je in een simulatie boven Hongkong vliegt, de 3D film, de Hyberspace Mountain achtbaan en natuurlijk de parade. De dag wordt afgesloten met een spectaculaire vuurwerkshow boven het doornroosje kasteel en we voelen ons als kinderen zo blij. 

Dag 85, dinsdag 23 mei 2017
Om de drukte en hectiek van de stad even te onvluchten nemen we vandaag een Ferrry naar Lamma Island, een auto vrij klein eilandje op een half uur varen vanaf Hongkong Main Island. Ineens heb ik het gevoel weer wat meer in China te zijn, lopen we midden in de natuur en maken we er na een lekkere wandeling een strand middag van. Na 3 maanden reizen is het fijn om eindelijk met mijn voeten in de branding te staan en te genieten van het kalmerende geluid van de zee. 

Dag 86, woensdag 24 mei 2017
De dag begint met een ochtend van storm en flinke regenbuien dus we besluiten dat een filmpje in bed een prima ochtend besteding is. Daarna schrijven we wat kaartjes, halen postzegels uit de muur, eten wat en gaan op weg naar de befaamde Paardenraces van Hongkong. De Racecourse staat op de metrokaart dus de route er naartoe is gelukkig makkelijk. Tot we er na een half uur in de metro aankomen en er twee verschillende racecourses bijken te zijn. Je snapt het al, we staan bij de verkeerde. Gelukkig hebben we de juiste snel gevonden en kunnen we nog een paar spannende races meekijken, een unieke ervaring. Per race een stuk of 10 paarden met jockeys van 2 turven hoog en maximaal 45 kilo zo te zien, serieuze verslaggevers, afgetrainde paarden en en uitbundig publiek. Het is voor zowel toeristen als locals als vervente gokkers een leuk doordeweeks avondje uit en de enige plek waar het in China is toegestaan om te gokken, met uitzondering van de andere speciale administratieve regio Macau. 

Dag 87, donderdag 25 mei 2017
We hebben een vlucht geboekt naar Bankok om vanaf daar een visum en vervoer te regelen naar Myanmar dus het is tijd om mijn spullen weer te pakken en klaar te maken voor mijn eerste vlucht in bijna 3 maanden van alle vervoer over land. Hongkong was een ervaring en ik ben blij hem meegemaakt te hebben maar veel langer dan een paar dagen op deze eilanden is wat mij betreft niet nodig. De skyline is herkenbaar en iconisch en er zijn een paar leuke dingen te doen, maar de stad heeft in mijn ogen verder niet zoveel te bieden voor de doorgewinterde reiziger.

##