Novosibirsk

Novosibirsk

Zodra ik de trein uit stap weet ik niet alleen dat ik in Siberië ben, ik voel het ook meteen, het is koud. Ik neem afscheid van mijn trein vrienden en ga op zoek naar een taxi. Er ligt een laag sneeuw en ijs en dat betekent ook dat het glad is. Dus voor ik het weet lig ik languit, inclusief 20 kilo backpack, daypack en boodschappentas. Mijn eerste echte Siberië ervaring, dat beloofd wat. Vervolgens is een deel van het station afgesloten en ben ik dus trap op trap af al met al een kwartier bezig om de uitgang te vinden. Ik wordt geholpen door een vriendelijke Rus en loop meteen tegen de volgende uitdaging aan. Ik bestel namelijk een Uber Taxi en zie elkaar bij een groot station maar eens te vinden als jij geen Russisch spreekt en hij geen Engels, hopeloos. Maar het lukt en het blijkt een zeer vriendelijke chauffeur te zijn die enorm onder de indruk is van mijn reis en het gewicht van mijn backpack. We komen nog bijna vast te zitten in de sneeuw maar uiteindelijk vinden we mijn hostel en kijk ik enorm uit naar een warme douche en een schoon bed.

Dit blijkt in dit hostel geen enkel probleem. Ookal spreekt de host geen enkel woord Engels krijg ik de uitgebreide versie van de rondleiding in het Russisch inclusief uitleg over hoe hij graag heeft dat het douchegordijn hangt, zo maak ik op uit zijn handelingen. Maar ok, alles lijkt nieuw, super schoon en in mijn dorm is niemand dus ik heb het rijk voor me alleen. Douchen en slapen, het tijdsverschil is even wennen.

Dag 16, woensdag 15 maart 2017

Gelukkig vallen na een nacht slaap de verwondingen mee en heb ik alleen een pijnlijke bilspier en een dikke knie, I’m OK. Tijd om op onderzoek uit te gaan in de stad. Novosibirsk is de op twee na grootste stad van Rusland. Oorspronkelijk had het een andere naam maar nadat in eind 19e eeuw de trans Siberische spoorlijn door de stad werd gelegd, vond men dat dit de hoofdstad van het "nieuwe Siberië" moest worden. Dat is dus ook letterlijk wat Novo Sibirsk betekent.

Een indoor markt, een modern winkelcentrum, dikke pakken sneeuw en grijze hoogbouw, dat zijn de eerste paar indrukken van vandaag. Ik zie wel steeds meer mensen die gekleed zijn in dikke jassen, snowboots, sjaals, mutsen, handschoenen en zelfs skibroeken zie ik voorbij komen. Het aandeel bont op straat wordt ook steeds groter, ik hoop dat het nep is maar helaas weet ik beter. Ik geniet met heerlijke koffie in een typisch Russisch bakkerijtje van het straatbeeld en hoe het dagelijkse leven er in Siberië uit ziet. Het voordeel van weinig toeristen is dat je volledig op lijkt te gaan in het leven hier, het nadeel is dat je weinig aanspraak hebt. Het geheim van de dames in korte rokken en hoge hakken is zo te zien dat ze zich overal heen laten rijden en dus maar heel kort buiten lopen, slim wel. Ik koop een nieuwe spijkerbroek, doe boodschappen voor de komende dagen en ga dan weer snel terug naar mijn hostel. De kou is nog te doen maar de tijd die je buiten slenterend kunt doorbrengen is beperkt.

Dag 17, Donderdag 16 maart 2017

Ik vrees dat ik gisteravond teveel koffie heb gedronken dus ik lig de hele nacht wakker en val uiteindelijk rond 7 uur pas in slaap. Jammer, want ik slaap dus vervolgens tot in de middag. Als ik de deur uit loop zie ik iemand zijn volledig ingesneeuwde auto uitgraven dus mijn dag is meteen weer goed. De sneeuw heeft iets magisch, maar is in een stad vooral ook onhandig en smerig. We weten allemaal hoe auto’s eruit zien na gesmolten sneeuw en dat is hier dus de hele stad en de hele winter. Vandaar dat de stad er wellicht zo kleurloos uitziet. Een deel van de auto’s heeft trouwens het stuur rechts en het andere deel links. Dat komt omdat hoe oostelijker je komt in Rusland, hoe meer er uit Japan wordt geïmporteerd. Logisch dus. Novisibirsk is duidelijk een studentenstad, het aandeel jongeren op straat is groot en als ik er een paar op het grote plein voor het theater met stoepkrijt bezig zie besluit ik te vragen wat ze aan het doen zijn. Het blijkt komende zaterdag de vierdag te zijn van de vereniging van Rusland en de Krim, dus ze organiseren een soort flashmob. Zo hoor je nog eens wat. Verderop zie ik op een ander theater een spandoek met een aankondiging van het transsiberie cultuur festival. Op de agenda vanavond staat een mooi concert maar helaas uitverkocht. Ik hoop dat ik in Irkutsk nog in de gelegenheid ben om een theater te bezoeken.

Ik maak vandaag stevige wandeling langs de spoorlijn en de rivier de Ob, door een tweetal parken en een wat ouder gedeelte van de stad. Op een paar mooie gebouwen kerken en de rivier na, heeft de stad voor toeristen niet zoveel te bieden en vind ik er, buiten het feit dat Siberië fascinerend is, niet heel veel aan.

Dag 18, vrijdag 17 maart 2017

Vannacht sliepen er twee dames bij me op de kamer waarvan eentje luid snurkend. De truc is om in slaap te vallen in de snurkpauzes of als ze weer in slaap probeert te vallen nadat ze ‘per ongeluk’ van ‘iets’ is wakker geworden. Misschien is het Karma, maar al mijn pogingen zijn tevergeefs en uiteindelijk besluit ik op de bank in de lobby te gaan liggen. Ook dat blijkt geen succes want de bank is te klein, hard en het dan eerste mensen komen alweer door de lobby naar toilet en keuken. Als de dames vertrekken slaap ik uiteindelijk nog 2 uur voordat ik moet uitchecken. Van de dag komt uiteindelijk niet veel terecht. De aardige host van het hostel heeft gezien dat ik op de bank lag en biedt me aan om 's middags, ondanks dat ik al uitgecheckt ben nog even ergens te slapen en daar maak ik natuurlijk gretig en zeer dankbaar gebruik van. Ik ben klaar voor de volgende halte van mijn trip maar ik had Novosibirsk niet willen missen. Op naar de trein.

Volgende bestemming Irkutsk.

p.s. bedankt voor alle leuke reacties en jullie medeleven. ik kan helaas niet altijd reageren dus ik hoop op jullie begrip.